Als mijn gasten vertrekken vraag ik altijd wat er beter kan. En omdat ik me niet wil laten ontmoedigen ontvang ik elke opmerking met open armen en een vastberaden geest. Elke klacht is een nieuwe kans. Dat heb ik ooit geleerd bij een van mijn vorige werkgevers.
Dus als mensen klaagden over hun bed met twee losse matrassen, dacht ik: “Waarom niet nog een topmatras toevoegen? Twee matrassen zijn beter dan één, toch?
Maar een goede nachtrust hangt niet alleen af van de kwaliteit van het bed. De kamer moet ook de juiste sfeer uitstralen. Dus heb ik de lampen vervangen door een zorgvuldige selectie van verlichtingsarmaturen. Zodat de romantiek hoogtij kan vieren, ook zonder waxinelichtjes.
Vervolgens de douchekwestie. Ik had bewust gekozen voor spaardouches want dat is goed voor het milieu. Maar mensen willen nu eenmaal veel water. Dus heb ik douchekoppen aangeschaft die een heuse waterval veroorzaken.
Omdat veiligheid bij mij hoog op het prioriteitenlijstje staat heb ik rookmelders aangeschaft. Via een app ontvang ik een melding wanneer er iets aan de hand is. Reuze handig dacht ik… Maar helaas bleken ze een ware lichtshow te geven ten koste van een goede nachtrust. Dus, met een knipoog naar veiligheid en een dosis humor, besloot ik om ze te aan te passen. Vaarwel onbedoelde discobal!
En dan de thee. Ik was in de veronderstelling dat één soort thee genoeg was. Maar al snel bleek dat de voorkeur van mijn gasten uitging naar echte thee-variëteiten uit een echte theewinkel. Dus haal ik mijn thee voortaan bij de Pelikaan. Groene thee blijkt trouwens favoriet. Zelf houd ik daar helemaal niet van.
Vol trots heb ik badproducten in mijn eigen huisstijl aangeschaft. Bij nader inzien geen goed plan. “Waarom heb je geen Rituals” was een veelgestelde vraag. “In zo’n mooie Bed en Breakfast zoals die van jou mag Rituals echt niet ontbreken”. Mensen willen geen gewone shampoo meer, ze willen de onmiskenbare geur van luxe en ontspanning die alleen Rituals kan bieden. Zelfs voor de afwas. Dus…
Omdat ik mezelf wilde ontzorgen had ik bedacht met codes te werken om binnen te komen. Handig toch? Een sleutel kun je verliezen en bovendien hoef ik niet thuis te zijn om mijn gasten te ontvangen. Maar die code bleek een uitdaging voor sommige gasten. Kennelijk is het digitale tijdperk waarin wij leven niet voor iedereen weggelegd. Dus toch maar weer ouderwetse sleutels.
En dan de regenachtige dagen. Ik heb op verzoek toch maar een voorraad paraplu’s aangeschaft. Laat de regen maar komen… verzopen katten zijn verleden tijd.
Oh ja, de prullenbakken bleken te klein, ik heb er notabene twee per kamer. Maar goed, zoals een goede gastvrouw betaamt heb ik grotere aangeschaft. Heerlijk al die troep die dat met zich meebrengt. Je wil niet weten wat ik allemaal vind.
Toch ben ik blij met de kritiek. Mijn B&B wordt er alleen maar beter van. Bovendien houd ik niet van middelmatigheid. Dus, beste reiziger, als je jezelf nestelt in mijn met liefde gecreëerde, altijd-evoluerende oase van gastvrijheid, vraag jezelf dan af: zouden grote hotels ooit zoveel moeite doen om te luisteren naar hun gasten?
Marieke
Recente reacties