Na een vermoeiende dag plofte ik op de bank en belandde al zappend bij “Groeten van Max” van Omroep Max. Het bleek dat dit programma zich richt op de hygiëne in hotels. Als een soort hygiëne-detectives snuffelen ze stiekem rond in hotelkamers, gewapend met een blauwe UV-lamp waarmee je alles kunt zien. Dat programma móet ik zien; het is gewoon vakliteratuur – je weet maar immers nooit wanneer die kennis van pas komt. Echt, je wilt niet weten hoe ranzig hotelkamers kunnen zijn.
In een opwelling besluit ik zelf een blauwe lamp aan te schaffen. Na een avondje Googelen (serieus, zoveel verschillende blauwe lampen?) bestelde ik er een. Als een detective liet ik mijn nieuwe (blauwe) licht schijnen op mijn toiletten, wastafels en muren. Ook de magnetron en koelkasten werden onderworpen aan een grondige lichtinspectie, net zoals de badkamers en het beddengoed. Gelukkig vond ik, afgezien van enkele verfspatten die het resultaat waren van mijn creatieve uitspattingen, niets bijzonders. Ook geen verborgen boodschappen van vorige hotelgasten op de muren. Een hele geruststelling.
Plotseling kwam ik op het idee om mijn nieuwe lamp mee te nemen op mijn eerstvolgende hotelavontuur. Maar dan doemt er een dilemma op: wat als ik meer ontdek dan ik had verwacht en de kamer veel viezer blijkt dan hij eruit ziet? Moet ik dan een officiële klacht indienen en een andere kamer vragen, op zoek gaan naar een schoner hotel of gewoon doen alsof ik niets weet om gedoe te voorkomen?
Eerlijk gezegd heb ik helemaal geen behoefte om te weten of de kamer wel of niet schoon is. Waarom zou ik mezelf kwellen met alle ins en outs? Soms is het beter om je kop in het zand te steken. Ik wil gewoon ontspannen en genieten zonder me druk te maken over wat er verborgen is. Mijn blauwe detective laat ik lekker thuis. Het gaat tenslotte om een relaxte vakantie, toch?
Recente reacties